Terminologie

schadelastbeperking

Verzuim en arbeidsongeschiktheid worden steeds meer de verantwoordelijkheid van werkgever en werknemer. De overheid trekt zich meer en meer terug. Aangescherpte wet- en regelgeving en een stapsgewijs opschuivende pensioenleeftijd zorgt voor meer en langduriger verantwoordelijkheid. Daarmee gaan ook de bijbehorende kosten omhoog. Het belang en de waarde van schadelastbeperking nemen hierdoor verder toe.

Een voorbeeld daarvan is de modernisering van de Ziektewet. Hiermee komen zelfs de lasten van flexwerkers die via het Ziektewetvangnet in de regeling WGA komen, voor rekening van de (voormalig) werkgever.

Schadelastbeheersing is belangrijk, omdat een werkgever al snel 30% van de loonsom betaalt aan publieke en private premies, verzuim en re-integratie. Veelal is er geen of weinig controle op deze geldstromen. Met verzuim en Sociale Zekerheid zijn kosten te besparen.

Een 42 jarige medewerker met een modaal inkomen (€ 32.500) die gedeeltelijk arbeidsongeschikt wordt, bezorgt een werkgever de eerste twee ziektejaren een kostenpost van zo’n € 60.000 als zijnde loondoorbetaling tijdens ziekte. Na de WIA keuring komen de kosten voor de WGA-uitkering gedurende 10 jaar voor rekening van deze werkgever. Hierbij moeten we al snel denken aan een bedrag van (ruim) € 150.000.